(1919)

Met name de langgerekte nek valt op in het portret van Lunia Czechowska, die een huisvriendin is van het echtpaar Zborowski. Modigliani raakt in Parijs bevriend met de dichter Zborowski, die zich later vestigt als kunsthandelaar. Hij zorgt ervoor dat Amedeo enigszins in zijn levensonderhoud kan voorzien, en is ook tot steun van zijn levensgezellin en jonge moeder Jeanne, die een zorgelijk bestaan leidt met de zieke en aan alcohol verslaafde schilder.

Modigliani is erg gesteld op de vriendelijke en verstandige Lunia Czechowska, en portretteert haar regelmatig. Dit portet draagt alle kenmerken van zijn werk: beeldhouwkundig compact, verticaal geometrisch en meditatief ingetogen. De geportretteerde wordt teruggebracht tot haar essentie, ontdaan van alle overbodige decoratie.